1. کافی کتاب
    اي آخرين رنج!
    من خفته‌ام بر سينه‌ي خاك،
    برباد شد آن خاطر از رنج خرسند، 
    اكنون تو تنها مانده‌اي، اي آخرين رنج!
    برخيز، برخيز، 
    از من بپرهيز، 
    برخيز، از اين گور و وحشت‌زا حذر كن.
    گر دست تو كوتاه شد از دامن من؛ 
    بر روي بال آرزوهايم سفركن.
    با روح بيمارم بياميز، 
    با عشق ناكامم بپيوند!

    فریدون مشیری