آزاد نوروزی
خودم را
بهتر ازكف دست
بلدم
چشم بسته مي دانم
زير كدام درخت
بايد عاشق بشوم
اما...
گم ام مي كني
تا پيدايت مي شود
و جاي دستت روي
تمام درخت ها مانده
هميشه همين طوريست
تمام جغرافياي من
در يك پس كوچه
تو
گم مي شود.
*
(مجموعه شعردیوانگی در جهت عقربه های رو به جنوب-آزاد نوروزی-بوتیمار)
+ نوشته شده در پنجشنبه هفدهم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 22:15 توسط مریم
|
کافی کتاب