1. با دست هایم برهنه ات می کنم
    مثل گلبرگ ها که گشوده می شوند
    تازگی ات اناری دانه... دانه است

    آه صاعقه وار جنگلی را
    خزان می کنی

    بوسه ات ، نگاهت
    در سکوتی راز آلود
    قلب را زنده زنده می مکد

    تو را به دندان کشیده ام
    سیری ناپذیر چون کرم ابریشم
    مثل ماه‌ای سرخی ات ترک برداشته

    ما دو برگ برهنه ی لاله هستیم
    روی ِ بستر


    ملیح جودت آندای، مجموعه شعر مرا زیبا به خاطر بسپار-شعر غریب ترکیه، برگردان:حامد رحمتی، نشر بوتیمار